Onderdanen van het laat-kapitalisme verbazen zich bijna nergens meer over.

Zo leek niemand verbaasd toen de voorvrouw van de Nederlandse bedrijvenlobby Ingrid Thijssen deze week bij Buitenhof jokte dat de Nederlandse economie aan de rand van de afgrond staat.

Ik hoorde eveneens weinig verbaasde reacties toen het Journaal later die week meldde dat China onze minister van Economische Zaken Vincent Karremans binnen slechts een paar weken op de knieën had weten te dwingen in de ruzie over Nexperia.

Zou er iemand in Nederland zijn geweest die dacht dat Karremans deze krachtmeting werkelijk kon winnen?

Persoonlijk was ik niet verbaasd toen ik hoorde dat het bedrijf achter DigiD en mijnoverheid.nl een overnameprooi lijkt te zijn geworden van gehaaide Amerikaanse investeerders — waarmee de Nederlandse overheid nog kwetsbaarder wordt voor de grillen van de Amerikaanse.

Het leek zelfs niemand te verbazen dat de president van Amerika nu openlijk filosofeert over de executie van zijn politieke tegenstanders.

Persoonlijk was ik amper verbaasd toen voetbaldwerg Curaçao zich deze week voor het eerst kwalificeerde voor het wereldkampioenschap voetbal van 2026. Om de financiële opbrengst van het toernooi te optimaliseren, heeft wereldvoetbalbond FIFA het aantal landen dat mag deelnemen aan het  WK dit jaar fors verhoogd.

Na wederom een mislukte klimaattop — de grote spelers waren niet eens aanwezig — zou het niemand moeten verbazen als het laat-kapitalisme binnen afzienbare tijd op dezelfde wijze ten onder gaat als het West-Romeinse Rijk. Aan inhalige elites en een volk dat zich liet afleiden met brood en spelen.